Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
байтушшараф — [بيت الشرف] а. кит 1. хонаи нек, хонаи бошарофат 2. нуҷ. бурҷе, ки ба он дохил шудани ситораи муайяне аз ҳафт ситораи сайёр нек ва бошарофат шумурда мешавад, бурҷи ҳамал, ки шарафи хуршед дар он аст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бойчечак — [بايچيچک] бот. гиёҳи гули зарду сафедчадор, ки дар кӯҳу саҳро баъди тамом шудани барфҳо мерӯяд ва муждарасони баҳор шумурда мешавад, гули баҳман, наргис … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бум — I [بوم] а. парандаи чанголдори шабпари аз ҷуғз калонтар, ки байни мардум шум ва бехосият шумурда мешавад, ҳугӯяк: буми шум ◊ лонаи бум маҷ. вайрона, харобазор II [بوم] хок, замин ( и нокорам); сарзамин, кишвар, мамлакат: марзу бум … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дареғ — [دريغ] 1. ҳайф, афсӯс 2. афсӯсхӯрӣ, пушаймонӣ, надомат 3. нидо ҳайфо!, эҳ афсӯс! (изҳори таассуф ва тараҳҳум): э (ҳ) дареғ!, ҳай дареғ!, сад дареғ!; дареғ доштан ҳайф шумурда худдорӣ кардан аз додан ё сарф намудани чизе (ҷузъи феълӣ бештар дар… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зиёдасар — [زياده سر] 1. маҷ. он ки қувваи худро аз будаш бештар шумурда, ба коре, ки аз ӯҳдаи он намебарояд, даст мезанад 2. маҷ. мағрур; саркаш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қадам — [قدم] а 1. пой, андозаи пой аз сарангушт то пошна 2. фосилаи байни ду пой вақти роҳ рафтан, гом (ҳамчун воҳиди паймоиш) 3. қадаммонӣ, роҳгардӣ, роҳравӣ; бо қадамҳои дилпурона, бо қадамҳои калон калон, бо қадамҳои қатъӣ, бо қадамҳои оҳиста, бо… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маҳсуб — [محسوب] а. ҳисобшуда, шумурда; маҳсуб шудан ба шумори чизе даромадан, ҳисоб карда шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маъдуд — [معدود] а 1. шумурда, ҳисобшуда 2. ба теъдоди маҳдуд, кам, башумур … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муғтанам — [مغتنم] а. ғанимат шумурда: муғтанам донистан а) ғанимат шуморидан, мусоид донистан; б) ба қадри чизе расидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муҳаррам — [محرّم] . 1 кит. ҳаром кардашуда, ҳаром шумурда; манъшуда 2. номи моҳи аввал аз соли қамарии ҳиҷрӣ (сабаби ин моҳро чунин номидани арабҳо он аст, ки дар ин моҳ ҷанг кардан мамнӯъ будааст) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
